Han Bekkers,
Reis naar de bron
, over pijn, liefde en bezieling
Uitgeverij London books

Reis naar de bron

Lang geleden vertelde mijn leraar mij eens dat mannen een (spirituele vroed)- vrouw nodig hebben om hun reis tot ontwaken te kunnen vinden. De poort naar een ander bestaan krijgt figuurlijk en letterlijk vorm via de vrouw, zodat zij hun eigen vrouwelijke energie zullen ontdekken. Veel verhalen en mythen vertellen hiervan en bijvoorbeeld een boek als De ontembare vrouw van Clarissa Pinkola Estes is een prachtig voorbeeld hoe die reis voor een man, in de kracht van de vrouw, kan werken. ‘Als een verhaal zaad is, dan zijn wij de aarde’, zo schrijft zij in dat boek. En wat is dat een prachtige zin, want zo is het. ‘Door alleen maar naar het verhaal te luisteren ervaren we het alsof we zelf de heldin waren die tenslotte de moed verliest of zich er doorheen slaat. 

In het boek Reis naar de bron is David de held. Ook hij maakt een reis van ontwaken mee, ook hij heeft de (vroed) vrouw nodig. Han Bekkers verweeft in dit boek spirituele wijsheid tradities met moderne psychologische inzichten, wat resulteert in een verhaal dat zowel meeslepend als reflectief is. De roman wordt geprezen om zijn poëtische schrijfstijl en de manier waarop het de lezer uitnodigt tot zelfreflectie. Ik las ergens dat een lezer schreef: 'Het boek is echt een gat in de markt. Het onderwerp sowieso. Je ziet niet veel van dit soort type boeken op de Nederlandse markt.'

Ik vind het soms een probleem dat juist de vorm van een roman dan dwingend kan zijn, want de schrijver heeft er duidelijke didactische bedoelingen mee. Dat maakt soms dat bepaalde passages te nadrukkelijk zijn geschreven, aan de andere kant is de vorm juist heel inlevend. In plaats van beschrijven hoe een dergelijke reis voor een lezer kan zijn, maak je het nu mee door de hoofdpersoon te volgen. En dat doet Han Bekkers hier heel goed. 

Gedurende zijn reis leert David dat ware vervulling niet komt van externe bronnen, maar van het accepteren van zijn verleden en het vinden van innerlijke rust. Zijn pad is er een van vallen en opstaan, waarbij elke uitdaging hem dichter bij zijn spirituele bron brengt. Uiteindelijk bereikt hij een staat van inzicht die anders is dan hij ooit had durven dromen. Ervaringen dwingen hem om zijn angsten onder ogen te zien en zijn verleden te verwerken. 

'En, heb je gekregen wat je wou van dit leven, ondanks alles? Jawel. En wat wou je dan? Mezelf bemind noemen, mezelf bemind noemen op aarde.'

David's reis is daarmee ook een universele zoektocht naar onze eigen zingeving en zelfontdekking. 


Ron van Es

Koop het boek hier

Lees ook andere boeken van de Vakantiestapel

Marjan Gerrits - Als je niets bent

Miriam Evers - De Japanse wijsheid van Ma

Zoë Jonchheere - De dans van niemand

Bas van den Berg - De draken in mij